2a - część humanistyczna - język polski
Zadania z języka polskiego mogą mieć formę zamkniętą lub otwartą. Mogą odnosić się do tekstów literackich, popularnonaukowych lub publicystycznych. Sprawdzane będzie nie tylko rozumienie zamieszczonego tekstu, ale także znajomość utworów literackich lub dorobku autorów, których zgodnie z podstawą programową nie wolno pominąć w procesie kształcenia.
W
gimnazjum sprawdza się, w jakim stopniu gimnazjalista spełnia
wymagania z zakresu języka polskiego określone w podstawie
programowej kształcenia ogólnego dla III etapu edukacyjnego.
Poszczególne zadania zestawu egzaminacyjnego mogą też - w
myśl zasady kumulatywności przyjętej w podstawie - odnosić się
do wymagań przypisanych do etapów wcześniejszych (I i II).
Podstawa
programowa dzieli wymagania na szczegółowe i ogólne. Wymagania
szczegółowe nie są, jak to bywało w przeszłości, hasłami
odnoszącymi się do całościowych obszarów wiedzy, lecz
odwołują się do ściśle określonych wiadomości i konkretnych
umiejętności. Wymagania ogólne, jako syntetyczne ujęcie
nadrzędnych celów kształcenia, informują, jak rozumieć
podporządkowane im wymagania szczegółowe. Sposób spełniania
wymagań szczegółowych jest wartościowy tylko wtedy, gdy przybliża
osiągnięcie celów zawartych w wymaganiach ogólnych.
Wśród
zadań otwartych z języka polskiego znajduje się dłuższa
wypowiedź pisemna w formie rozprawki, opowiadania, charakterystyki,
opisu lub sprawozdania. Może też być sprawdzane opanowanie przez
gimnazjalistę form użytkowych, takich jak podanie, życiorys i CV,
list motywacyjny, dedykacja, a także list oficjalny, ogłoszenie
i zaproszenie.
W
informatorze dla każdego zadania podano najważniejsze wymagania
ogólne i szczegółowe, do których zadanie się odnosi, oraz
zamieszczono rozwiązanie (dla zadań zamkniętych) lub przykładowe
prace uczniów (dla zadania dłuższej wypowiedzi).
Sposób
oceniania dłużej wypowiedzi pisemnej zostanie przedstawiony na
przykładzie rozprawki. Przy ocenie uwzględnia się sześć
aspektów: treść, segmentację tekstu, styl, język, ortografię
i interpunkcję. W każdym z tych aspektów poziom wykonania określa
się niezależnie od tematu rozprawki w następujący sposób:
Treść
Poziom
4: rozumowanie pełne (teza, argumentacja, wniosek),
argumentacja wyczerpuje wymagania tematu, wszystkie argumenty trafne
Poziom
3: rozumowanie pełne (teza, argumentacja, wniosek), ale
argumentacja nie wyczerpuje wymagań tematu, lub argumentacja
wyczerpuje wymagania tematu, ale niektóre argumenty są nietrafne
Poziom
2: rozumowanie niepełne (nie jest jasne, za czym lub przeciw czemu
zdający argumentuje), większość argumentów trafnych
Poziom
1: próba rozumowania (nie da się stwierdzić, za czym lub przeciw
czemu zdający argumentuje)
Poziom
0: brak argumentacji lub praca nie na temat
Segmentacja
tekstu
Poziom
1: segmentacja konsekwentna
Poziom
0: segmentacja przypadkowa, brak segmentacji
Styl
Poziom
1: styl konsekwentny i dostosowany do przyjętej formy wypowiedzi
Poziom 0: styl niekonsekwentny lub niedostosowany do przyjętej formy
wypowiedzi
Język
Poziom
2: najwyżej 3 błędy składniowe lub leksykalne, lub
frazeologiczne, lub fleksyjne Poziom 1: 4 błędy składniowe lub
leksykalne, lub frazeologiczne, lub fleksyjne Poziom 0: ponad 4 błędy
składniowe lub leksykalne, lub frazeologiczne, lub fleksyjne
Ortografia
Poziom
1: najwyżej 2 błędy Poziom 0: ponad 2 błędy
Interpunkcja
Poziom
1: najwyżej 3 błędy
Poziom 0: ponad 3 błędy
Zadania
w informatorze nie wyczerpują wszystkich typów zadań, które mogą
wystąpić w zestawie egzaminacyjnym. Nie ilustrują również
wszystkich wymagań z zakresu języka polskiego w podstawie
programowej. Dlatego informator nie może być jedyną ani nawet
główną wskazówką do planowania procesu kształcenia w szkole.
Tylko realizacja wszystkich wymagań z podstawy programowej może
zapewnić wszechstronne wykształcenie polonistyczne gimnazjalistów.
opublikowano: 2012-08-23
poleca:
